روز عکاس مبارک

زمان مطالعه: ۲ دقیقه

 

وقتی عاشق باشی برای عشقت بهایی به ارزش زمان می پردازی . وقتی حرفه ت رو بپرستی دوربینت رو بر می داری میری میدان حسن آباد و پنج ساعت دست به دوربین منتظر می مونی تا از یه سوژه در نورهای مختلف روز عکس بگیری .امروز روز عکاس ه .
عجیبه که عکاس ها سال ها یا حتی تمام عمر خود را صرف ثبت لحظاتی می کنند که روی هم رفته، حتی به اندازه چند ساعت هم نمی شن.

معمولا به عکس‌ها نگاه می کنند و به ندرت عمق اون ها دیده میشه . کمتر حواسمون به نگاه و علم و مهارتی که پشت یک عکس خوبه توجه می کنیم . به احساس و انسانیتی که پشت یه عکس خرج شده.
رابرت فرانک میگه یک چیز هست که عکاس باید آن را در عکس های خود بگنجاند و آن انسانیت آن لحظه است.
عکاسی خوب وابسته به عمق احساسه، نه به عمق میدان.

همینطور ایو آرنولد میگه : اگر عکاس به سوژه یا سوژه های جلوی لنز خود علاقه مند باشه، و اگر مهربان و دلسوز باشد ، نصف راه را رفته است. ابزار عکاسی دوربین نیست،  عکاسه.

میگن هیچ قاعده‌ای برای عکس خوب وجود نداره ، تنها عکاس خوب وجود داره  وقتی کلمه ها واضح نیستند یا قادر به توصیف لحظه نیستند یا نت موسیقی کار رو درمیاره یا دوربین عکاس .

گاهی حقیقت پنهان شده در کلام با عکس نمایان می شه . اینروزا انگار به عکس ها بیشتر از کلمات میشه اعتماد کرد . عکاس ها لحظه ای رو ثبت می کنند که دیگه بر نمی گرده و به خاطر همین معجزه میشه عکاسی را حرفه ای ارزشمند ، محترم و حتی مقدس نامید .

نفخ شکم چیست؟ درمان فوری
بیشتر بخوانید

الیوت ارویت میگه : تمام هدف عکس گرفتن این است که شما مجبور نیستید همه چیز را با کلمات توضیح بدید

عکاسی هنر خوب نگاه کردن و مشاهده ی متفاوت است . پیدا کردن سوژه ای خاص در مکانی معمولی .

انگار هر عکس رازی در خودش داره که عکاسش فقط با بعضی ها که بهتر گوش می کنند و می فهمند در میون میذاره .

وقتی برای عکسی خوب مشاهده بشه  و خوب فکر بشه ، قلب و ذهن  تبدیل میشن به لنز دوربین برای در میون گذاشتن خروجی اون فکر. اینجاست که مخاطبی همراز عکاس میشه که خودشم  اهل خوب نگاه کردن و خوب فکر کردن باشه .

خلاصه که حرف از عکاسی زیاده اما بذاریم بقیه حرفارو عکس ها بزنن نه ما…

 

تن زیب روز عکاس را تبریک می گوید

اشتراک‌گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *