فرض کنید یک روال ورزشی منظم را مدت هاست که پی گرفته اید و حالا دچار یک بیماری ساده مانند سرماخوردگی شده اید . جدا از بحث بیماری ، بیشترین ناراحتی برای یک ورزشکارمی تواند از دست رفتن نظم تمرینی باشد .تاثیر دارو بر عملکرد ورزشی طبیعی ست و برخی از داروها بیشتر از بقیه روی بدن ما و در نهایت راندمان تمرینی تاثیر خواهد گذاشت .
مواد شیمیایی ای که به عنوان دارو مصرف می کنید می توانند بر روی قلب ، سیستم عصبی ، کلیه ها و کبد تأثیر بگذارند . همه این اندام ها در ورزش نقش مهمی دارند .
ضد آلرژی ها مانند آنتی هیستامین
واکنش های حساسیتی خفیف از شایع ترین بیماری هاست . علائمی مانند آبریزش بینی ، خارش ، عطسه ، گرفتگی گوش و …از شایعترین علائم آلرژی است .
برای بهبود این علائم استفاده از داروهای ضد آلرژی مانند آنتی هیستامین ، دیفن هیدرامین و لوراتادین معمول است . البته دیفن هیدرامین به علت تصحیح فرمولاسیون هنگام ساخت ، کمتر از دیگر داروها عوارض جانبی دارد .
از طرف دیگر ، این داروها مارا دچار بی حسی و خواب آلودگی می کند . خواب آلودگی این دارو بر روی سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد ، سرعت پاسخ ها و توانایی واکنش را کاهش می دهد. رفلکس ها را تحت تأثیر قرار می دهد و بیدار ماندن مشکل است .
بنابراین ، واضح است که این دارو بر عملکرد ورزشی تأثیر می گذارد . بنابراین ، ورزشکارانی که قصد انجام فعالیت خاصی را دارند ، نباید آن را انجام دهند ، خصوصاً اگر این فعالیت نیاز به تمرکز فعال داشته باشد.
در واقع ، این مسئله آنقدر جدی است که نهادهایی مانند انجمن اطفال آرژانتین ممنوعیت ورزش را در کودکان و جوانان که آنتی هیستامین مصرف می کنند ، تبلیغ می کنند.
آنتی بیوتیک
به طور کلی ، نمی توان گفت که مصرف آنتی بیوتیک بر عملکرد ورزشی تأثیر می گذارد . هیچ تحقیق چندمحوری و تحقیقاتی وجود ندارد که شامل طیف وسیعی از ضد میکروب ها باشد تا اثر مضر آنها را بر روی ورزشکاران نشان دهد .
با این حال ، یک اتفاق خاص متداول است . به طور عمده در بین دونده ها هنگام مصرف کینولون ها پارگی خود به خود تاندون آشیل رخ می دهد .
فراتر از این واقعیت خاص ، آنچه لازم است بدانیم این است که عفونت های مورد نیاز آنتی بیوتیک ، بدن را خسته می کنند. در حالی که کل سیستم دفاعی انسان با باکتری ها مبارزه می کند ، اما منابع انرژی را کاهش می دهد که برای مثال دیگر جایی برای استفاده اضافی توسط عضلات باقی نمی گذارد.
داروهای مدر
داروهای انتخابی برای بیماران قلبی ادرار آور هستند. این داروها حجم ادرار بیمار را افزایش می دهند تا بار قلب را کاهش داده و از این طریق فشار خون را کاهش دهند .
نمونه هایی از این داروها هیدروکلروتیازید ، فوروزماید و اسپیرونولاکتون است. همه آنها در مورد احتمال ایجاد یک اثر سو اصلی ، یعنی کمبود آب بدن ، اتفاق نظر دارند.
در ورزش ، تعادل مایعات کلیدی است. ادرار آور می تواند از دست دادن مایعات را تسریع کند. اگر مایعات جایگزین نشوند ، و ورزشکار عرق کند ، این می تواند منجر به افت فشار خون شود .
داروهای ضد افسردگی
افسردگی نوعی بیماری است که در همه زمینه های رفتاری از جمله ورزش اختلال ایجاد می کند ، زیرا میل به بیرون رفتن ، دویدن و تعامل با دیگران را کاهش می دهد . در این موارد ، روانپزشکان به طور مکرر داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای تجویز می کنند .
این گروه از داروها بر عملکرد ورزشی تأثیر می گذارند زیرا ضربان قلب را تغییر می دهند. علاوه بر این ، در برخی از بیماران ، آنها با مشکلات قلبی عروقی همراه هستند. اگرچه این چیزی نیست که برای همه اتفاق بیفتد ، اما باید مورد توجه قرار گیرد.
با این حال ، ورزش یک نشانه غیر دارویی از افسردگی است و خوب است که این بیماران در فضای باز باشند. پزشک بیمار عوارض جانبی احتمالی را ارزیابی کرده و روشهای مکمل لازم را برای تعیین خطر نشان می دهد. بر این اساس ، ممکن است انجام ورزش منع مصرف نداشته باشد یا نداشته باشد و شدت آن تنظیم خواهد شد.
تاثیر دارو بر عملکرد ورزشی به این معنی نیست که باید ورزش را متوقف کنید یا از شروع داروی جدید ترس داشته باشید . پزشک می تواند دامنه دارو و عوارض جانبی آن را تعیین کند.
من مریم سردبیر مجله ورزشی تن‌زیب هستم و حدودا ۴ سال تجربه نوشتن محتوا و سئو دارم.
دیدگاهتان را بنویسید